Akt ofiarowania Ojcu Miłosierdzia

Przedwieczny Boże, Ojcze Miłosierdzia, niegodność moja da się zmierzyć jedynie Twoją Boską doskonałością. W oczach Twoich po tylekroć jestem przedmiotem obrzydzenia, ilekroć grzeszyłem i nie korzystałem z Twoich łask i dobrodziejstw, których mi udzielałeś do przeprowadzenia najświętszych zamiarów Twego Boskiego miłosierdzia.

Liczę wszakże na nieskończone miłosierdzie Twoje i w miarę sił swoich chcę wyrazić pragnienie mojego biednego serca.

W zjednoczeniu z całym Dworem niebieskim, z duszami czyśćcowymi i Kościołem Chrystusowym oraz ze wszystkimi stworzeniami, który były, są i będą, i które by być mogły, a które wyobrażam sobie jako nieskończenie pomnożone, w każdej nieskończenie małej chwili przez wieczność, zarówno co do liczby, jak co do świętości i zasług; a przede wszystkim w zjednoczeniu z Jezusem i Niepokalaną Maryją Panną, ofiaruję Ci Przenajdroższą Krew Boskiego Słowa Wcielonego, Jego najświętsze życie, Jego najokrutniejsze cierpienia duchowe, Jego najboleśniejszą mękę, konanie i śmierć, Jego nieskończone zasługi, jak również przeszłe, teraźniejsze i przyszłe zasługi, jak również nieskończenie pomnożone w każdej chwili od wieczności przez wieczność całą.

A wszystko to razem ofiaruję Ci na zgładzenie grzechów moich i grzechów całego świata, na potrzeby Kościoła świętego i całego świata, na wybawienie natychmiastowe wszystkich dusz czyśćcowych w teraźniejszości i przyszłości, i na podziękowanie, jak gdybyś przez wzgląd na ofiarę, którą Ci składam, przyrzekł natychmiast wybawić wszystkie dusze, aż do końca świata, dla wszystkich celów możliwych, które Ci są miłe.

Pragnę Ci to wszystko ofiarować, aby naprawić wszystkie złe czyny, popełnione w przeszłości na całym świecie; aby uzupełnić wszelkie dobro opuszczone przeze mnie i przez wszystkie stworzenia; aby dopełnić w sobie i w innych życie doskonałego i stałego ukrzyżowania, doskonałej i ustawicznej ofiary, przy doskonałym uczestnictwie we wszystkich cierpieniach Jezusa i Maryi; aby prowadzić życie miłości Bożej i wszystkich cnót, aby żyć i umierać w jak najdoskonalszym pełnieniu wszelkich dobrych uczynków, aby żyć i umierać spokojnie pod wpływem gorącej miłości Bożej i wszystkich cnót w stopniu jak najdoskonalszym; aby we mnie i we wszystkich zostało zniweczone własne nasze życie, a życie Chrystusowe stało się naszym; na podziękowanie za łaski udzielone Najświętszej Maryi Pannie, oraz za łaski, których, Boże Ojcze, udzieliłeś i których udzielisz wszystkim stworzeniom przeszłym, teraźniejszym i przyszłym; na podziękowanie, jak gdybyś mnie i wszystkim stworzeniom, które są i będą, udzielił już wszystkich łask, przywilejów i darów, których udzieliłeś wszystkim, gdyby wszyscy posiadali ducha i zjednoczenie najświętszego człowieczeństwa Chrystusowego; i jak gdybyś skutecznie spełnił we wszystkim i we wszystkich zamiary Twej nieskończonej miłości i miłosierdzia, we wszystkich dziełach Twoich, a więc w stworzeniu, zachowaniu, odkupieniu i uwielbieniu, a wszystko to dla wszystkich możliwych, i to we wszelki sposób możliwych, celów, które Ci się podobają; jak gdybyś wszystkich umocnił swą nieskończoną miłością i jak gdybyś przemienił i w siebie samego, Ojcze, Synu i Duchu Święty - dałeś nam bowiem poznać, że jedynie dzięki Twemu miłosierdziu będziemy Cię oglądali w królestwie chwały i będziemy podobni Tobie; a wreszcie, aby żyć i umierać w świętej wierze świętego, katolickiego, apostolskiego, rzymskiego Kościoła.