SAC, założyciel stowarzyszenia życia apostolskiego
Święto: 22 stycznia
Wincenty Pallotti, "ojciec" pallotynów i pallotynek, uważany jest za pioniera Akcji Katolickiej; papież Jan XXIII oświadczył w 1962 r., że Pallotti dał w Rzymie pierwszy właściwy impuls w tym kierunku. Ze swoją ideą, by również wierni świeccy mieli swój udział w apostolacie Kościoła, ów rzymianin wybiegł daleko do przodu jak na tamte czasy; był też pewien, że jego fundacje będą miały przyszłość. Na dzień przed śmiercią, której nadejście wyczuwał, Pallotti powiedział do współtowarzyszy: "Zgromadzenie to będzie błogosławione przez Boga. Zobaczycie. A mówię to nie dlatego, że w to ufam, ale dlatego, że to wiem".
Dziś ponad 2000 pallotynów pracuje na całym świecie: w Europie, Afryce, Australii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Ameryce Południowej i Indiach.
Wincenty Pallotti urodził się 21 kwietnia 1795 r. w Rzymie, w zamożnej rodzinie. W 1818 r. ukończył studia uniwersyteckie, uzyskując doktoraty z filozofii i teologii. W tym samym roku otrzymał święcenia kapłańskie i przez całe życie ofiarnie działał jako duszpasterz, kapelan i ceniony spowiednik w Rzymie. Już wcześnie rozpoznał, że sami biskupi i kapłani nie mogą ponosić pełnej odpowiedzialności za głoszenie wiary; również wierni świeccy mają zadanie i odpowiednie do tego siły, by współpracować w Kościele. Początkowo nie ułatwiano mu rozwijania tych idei, zbyt mocne było przekonanie, że tylko kler jest zobowiązany do działalności apostolskiej. Jednak 4 kwietnia 1835 r. papież Grzegorz XVI zatwierdził założone przez Pallottiego Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego. Tworzyli go zarówno świeccy, jak i duchowni. Pallotti w swoim dziele doszedł do tego, że wierni świeccy nie tylko ofiarowywali pieniądze na prowadzenie misji lub wykonywali polecenia hierarchów Kościoła, lecz ramię w ramię współpracowali z kapłanami w duszpasterstwie, angażując się w sprawy wiary w życiu domowym i publicznym. Pallotti podkreślał, że chrześcijanie powinni współpracować w apostolacie przekraczając wszelkie granice - klasowe i państwowe. Jego motywem przewodnim było powiedzenie: "Miłość Chrystusa przynagla nas". Przeciwnicy, uważający ten pomysł za fałszywy, uzyskali czasowy zakaz działalności stowarzyszenia, jednak Pallotti nie dał się zbić z tropu. Z części zjednoczenia utworzył Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego. Pallotyni, tak popularnie zwano jego członków, jako "część centralna i poruszająca", mieli ożywiać apostolstwo świeckich i wciąż na nowo je inspirować. Powstało także (1838 r.) Zgromadzenie Sióstr Apostolstwa Katolickiego (pallotynki). Wincenty Pallotti zmarł 22 stycznia 1850 r. wyczerpany nieustającą aktywnością i poświęceniem wszystkich sił, zmęczony też wieloma rozczarowaniami i atakami na swoją osobę. Jednak do śmierci ufał, że jego dzieło będzie trwało. Został pochowany w kościele S. Salvatore in Onda w Rzymie; szklany relikwiarz z jego ubranymi doczesnymi szczątkami znajduje się pod ołtarzem głównym i jest po dziś dzień celem licznych pielgrzymek. 22 stycznia 1950 r. papież Pius XII zaliczył go do grona błogosławionych, a 20 stycznia 1963 r. Jan XXIII ogłosił go świętym.
Ikonografia: przedstawiany w stroju zakonnym lub w komży i stule.
Patronat: pallotyni (od 1963 r.)
